شیرین شریفی – روزنامه نگار/
خبرنگاران و روزنامه نگاران در واقع همانهایی که با از خودگذشتگی، سختیها را به جان می خرند و با نوشته های خود درد و رنج مردم را بازتاب میدهند؛ حال در این میان سوال این است که آیا تا به حال کسی هم به فکرمشکلات و هزاران سختی که بر سر راه این قشر فرهیخته در جامعه وجود دارد بوده اند؟!
در واقع خبرنگاران منعکس کننده صداهای خاموش جامعه خود هستند و اگر قلم خبرنگاران در عصر کنونی نباشد بسیاری از صداهای مردم و واقعیت های جامعه زیر سایه قدرتمندان و زورگویان تاریخ مدفون می ماند.
خبرنگاران به عنوان نمایندگان حفظ آزادی بیان در کشور دو وظیفه مهم بر عهده دارند؛ بیداری جامعه و انعکاس دغدغه های مخاطبان؛ اما باید گفت چه کسی مشکلات و دغدغه های خود این نمایندگان را می شنود و آیا گوش شنوایی برای رفع دغدغه ها و مشکلات این قشر از جامعه وجود دارد؟
از مهمترین مشکلات خبرنگاران می توان به نبود امنیت و ثبات شغلی اشاره کرد؛ چرا که اکثر آنها بدون داشتن قرارداد رسمی و حتی برگه کتبی برای رسانهها مشغول به فعالیت هستند؛ در واقع درآمد بسیاری از خبرنگاران استان ناچیز بوده و به همین خاطر نمیتوان به حرفه خبرنگاری لقب یک شغل داد.
خبرنگار اگر از لحاظ معیشی تامین نباشد به دنبال رپورتاژگیری می رود و میرزا بنویس ادارات و نهادهای دولتی می شود و این امر در رسالت خبرنگاری او خلل وارد می کند، در واقع جهت تامین معیشت خود نیز چاره ی جز این کار ندارد.
متأسفانه امروزه بسیاری از نشریات و رسانه ها به بولتنهای دولتی تبدیل شده و ضرورت دارد مسئولان استان به جایگاه و نقش روزنامه نگاران در توسعه استان توجه ویژه نمایند.
بیشتر آنها فاقد بیمه درمانی و بیمه تکمیلی بوده و اگر به دردی مبتلا شوند مشکلات و چالشهای زیادی را پیش روی خود دارند.
آری خبرنگاران درد بسیار دارند، دردهایی که در جدول آمار توسعه و بیکاری و و رتبه ناخوشایند آذربایجان غربی کاملا نمایان است.
خبرنگاران این مرز و بوم با آنکه کوهی از مشکلات بر سر راهشان وجود دارد و در مسیر کاری خود بارها تهدید و گاها از آنها شکایت میشود و بارها و بارها بخاطر بیان واقعیات و مشکلات مردم مورد توهین واقع شده اند؛ اما این مشکلات هیچگاه نتوانسته کوچکترین خللی در راستای رسالتشان ایجاد نماید و همواره استوار و محکم در راستای روشنگری جامعه قلم میزنند.
متاسفانه با این همه دغدغه و پیگیری جهت حل مشکلات مردم، تا کنون آستینی برای رفع نیازهای آنها بالا زده نشده و مشکلات تمام نشدنی این قشر مظلوم همواره از سوی مسئولان، از سالی به سال بعد موکول میشود.
به جرات میتوان گفت خبرنگاران جز کم درآمدترین قشر جامعه هستند که بعضی روزها درآمدی برای آوردن به خانه ندارند. اما با این حال و به واسطهی علاقهی وافر به این حرفه، هیچگاه دست از کار بر نمیدارند و باعشق و علاقه قلبی خود همواره مشکلات جامعه را انعکاس میدهند.
به گفته بسیاری از روزنامه نگاران و خبرنگاران استان، متأسفانه در شرایط فعلی مشکلات ناشی از رکود اقتصادی بر این قشر نیز تاثیر زیادی گذاشته است و از طرفی افزایش قیمت کاغذ، کم شدن میزان آگهی ها و نبود منابع درآمد ثابت برای رسانه های خبری، آن ها را در مقابل کوهی از مشکلات قرار داده است که پرداختن به آن ها و دست و پنجه کردن با این ناملایمات، اکثر این رسانه ها را از پرداختن به وظیفه اصلی خود تا حدودی بازداشته است.
آری امروز می خواستم تنها از دردهای خبرنگاران بنویسیم، اما این قلم را یارای نوشتن تک به تک مشکلات این قشر مظلوم اعم از معیشت، بیمه، مسکن و دهها مشکل دیگر نبود و امید آن داریم که مدیران ومسئولان گرامی از شعارهای رنگارنگ در وصف خبرنگاران پرهیز کنند و در عمل جایگاه واقعی خبرنگار را تکریم نمایند.